Sesungguhnya, hidup tanpa suami sgt memeritkan. Lebih kurang seminggu lebih husband sy berangkat ke Perak. Tmpt keje br die. Hr ni 1st day sy tdo berdua je ngn Nazeem. Last week, ade MIL dtg teman. Mcm2 perasaan sy. Takut, rindu, skt ati. Takut sbb sy ngn Nazeem je dlm umh ni. Rindu sbb xde lg teman utk sembang2 sblm tdo. Rindu xde org sambut dgn senyuman bile sy blk dr keje. Rindu xde org bebel kat sy suh sy mandi. Skt hati utk terima hakikat yg sy kene dok asing ngn husband sy. :(
Dgn keje br ni. Cuti husband pon xmenentu. Hr tu die cuti sabtu. So, mlm jumaat die blk sini. Ahad pg2(iaitu semalam) die da blk Perak. Ahad (iaitu semalam) tghari sy follow g Perak. Sbb sy rs gila dok umah. Area Sabak Bernam. Kire tpt husband tu sempadan Selangor la. Dlm 120km dr Puncak Alam ni. 1st time la jugak sy drive sndr sejauh tu. Dis week sy keje tghari. So pg td sy btolak blk sini. Kire, hr ni sgt pntla.
Kesian Ajeem. Kl nk cite psl Ajeem. Lg la kesian. Die da la rapat ngn Abah die. Tp, die nampak mcm kuat. Mmg die ade sebut2. Tp, kite explain sikit2, die da ok. Anak ibu mmg kuat!
Pape pun. Sy sgt rindu dgn husband sy :(
Sent by Maxis from my BlackBerry® smartphone
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment