Daisypath Anniversary tickers

Tuesday, July 24, 2012

Ramadhan 2012

Tetiba je rasa nak update blog yg dah lama xberjenguk ni. Ni pon sbb dok tgh tunggu ajeem makan karipap. Sedap btol bau! Owh. Hari ni hari ke 4 umat islam di Malaysia ni berpuasa. So, masih belum terlambat kot untuk sy wish semua org happy ramadhan!
Bila tgh tulis2 gini, rasa byk sgt nak cite. Tp, mmg xmampu lah. Hidup ni, lately stress sgt. Bkn sbb ajeem. Tp sbb keje dan rakan sekerja. Adoi. Manusia ni mmg ssh nk fhm lah. Trs stress bile teringat.
Okeh. Ajeem da abis mkn karipap. Nk g jalan2 lg. Bosannya xde suamiku yg tercinta.


Sent by Maxis from my BlackBerry® smartphone

Sunday, May 20, 2012

Gambar

Gambar Ajeem pg td ms breakfast sblm anta sy kat airport.

Then, gambar AKMAL Langkawi.
Entah mcmana kedudukan gambar ni sbb sy send pakai e-mail guna tipon blackberry sy je.
Sent by Maxis from my BlackBerry® smartphone

Rindu Nazeem

Sekarang tengah berkursus kat AKMAL langkawi. Baru sampai siang td. Da pkol 12lbh ni tp still xleh tdo. Rindu sgt kat dia. Salu tdo bedua ngan die. Sebelum tdo, kitorg akan balas2 wish gudnite n ckp I love u. Wpon sy kene paksa die cakap gudnite n love u ibu. Tp, die tetap cakap. Mlm ni abah die cakap die tdo awl. Pnt sgt kot. Dr anta sy td kat lcct pastu g amik nenek die kat kg.gajah. Then baru la patah balik ke rumah abah die kat hutan melintang tu. Hanya Allah je tau betapa aku rindu die. :'( Ya Allah. Jgn bg ajeem rindu aku. Sbb nnt die sedih...
Ajeem dok elok2 ngn abah ok. Nnt abis kursus kite jumpa ok..

Gudnite ajeem. Ibu loves ajeem so much! Mmuah!! :'(


Sent by Maxis from my BlackBerry® smartphone

Monday, May 14, 2012

Published with Blogger-droid v2.0.4
Published with Blogger-droid v2.0.4

Wednesday, May 2, 2012

Chak!

MashaAllah. Secara jujur, saya memang malas. Tuan rumah pun xjenguk blog ni, xpayahlah harap ada orang nak jenguk ;-) . Tu sebab yang kedua sebenarnya. Sebab UTAMA adalah, saya lupa password nak log in blog ni. Haha.  Sigh~

Tuesday, January 17, 2012

Hurt

Sesungguhnya, hidup tanpa suami sgt memeritkan. Lebih kurang seminggu lebih husband sy berangkat ke Perak. Tmpt keje br die. Hr ni 1st day sy tdo berdua je ngn Nazeem. Last week, ade MIL dtg teman. Mcm2 perasaan sy. Takut, rindu, skt ati. Takut sbb sy ngn Nazeem je dlm umh ni. Rindu sbb xde lg teman utk sembang2 sblm tdo. Rindu xde org sambut dgn senyuman bile sy blk dr keje. Rindu xde org bebel kat sy suh sy mandi. Skt hati utk terima hakikat yg sy kene dok asing ngn husband sy. :(
Dgn keje br ni. Cuti husband pon xmenentu. Hr tu die cuti sabtu. So, mlm jumaat die blk sini. Ahad pg2(iaitu semalam) die da blk Perak. Ahad (iaitu semalam) tghari sy follow g Perak. Sbb sy rs gila dok umah. Area Sabak Bernam. Kire tpt husband tu sempadan Selangor la. Dlm 120km dr Puncak Alam ni. 1st time la jugak sy drive sndr sejauh tu. Dis week sy keje tghari. So pg td sy btolak blk sini. Kire, hr ni sgt pntla.
Kesian Ajeem. Kl nk cite psl Ajeem. Lg la kesian. Die da la rapat ngn Abah die. Tp, die nampak mcm kuat. Mmg die ade sebut2. Tp, kite explain sikit2, die da ok. Anak ibu mmg kuat!
Pape pun. Sy sgt rindu dgn husband sy :(

Sent by Maxis from my BlackBerry® smartphone